İşçi ve emekçilerin acil, ekonomik ve siyasal taleplerini genel taleplerine, yani devrime ve sosyalizme bağlanarak ele almayı 1 Mayısta buna uygun olarak hareket etmeyi gerektiriyor.

Eğer 1 Mayıs çalışması işçi sınıfı ve emekçi yığınların ve Kürtlerin somut ve acil ekonomik-siyasal talepleri etrafında sürdürülmezse, geniş işçi yığınları 1 Mayıs'lara seferber edilemez. Aynı şey diğer emekçi halk katmanları içinde geçerlidir. İşçi sınıfı acil taleplerini genel devrimci talepleriyle birleştirerek şiarlarıyla, 1 Mayıs'ı faşizme ve sermayeye karşı bir savaş gününe çevirebilir, örgütlenmesini ve mücadelesini geliştirebilir. Böyle bir çizgi her türlü reformist, revizyonist ve kendiliğindenci çizgilerle arasına kesin bir hat çekmeyi de sağlayacaktır.

İşçi sınıfı faşist diktatörlüğün yıkılması, işçi ve emekçi halk konseylerinin kurulmasına bağlı olarak aşağıdaki talepler etrafında 1 Mayıs bayrağını kitlesel ve güçlü bir hareketin eline vermelidir.

Devrimci demokrasinin kazanılması yolunda işçi sınıfının sosyalist devrime hazırlanmasında can alıcı bir sorun olan, siyasal düşünce ve örgütlenme özgürlüğünün kazanılması. Bunun ilk gediklerini açmak için faşist '82 Anayasası ve ilgili maddelerin (301,125,168,169 vb.) kaldırılması. Elbette bu talebin ana noktası işçi sınıfının siyasal partisinin kurulaması ve yasal eylem özgürlüğüdür. Gerçek komünist partinin bu mevzileri güçlü bir işçi ve emekçi halk hareketine dayanarak elde etmesi, faşist diktatörlüğün yerle bir edilmesi ve devrimci demokratik iktidara doğru yürüyüşte önemli bir kaldıraç rolü oynayacaktır. ''Faşizme ölüm Halka özgürlük'' şiarı altında yürütülecek bu mücadele, işçi ve emekçi halka demokratik kazanımların yaratılmasında en tutarlı ve en kararlı bir çizgi olacaktır.

Faşist diktatörlüğün estirdiği teröre, baskı ve zulme karşı, işkencelere, idamlara, Kürt ulusu üzerindeki baskılara ve katliamlara karşı mücadele edilmesi, Kürt ulusunun kendi kaderini özgürce tayin etme temel talebine bağlı olarak, ''Bölge Valiliği'', JİTEM, Köy 'koruyuculuğu, Özel tim, 'uzman jandarma birliklerinin dağıtılması, çetelerin cezalandırılması, özgürlük tutsaklarının serbest bırakılması yapıcı kimi kısmi siyasal talepler acil talepler olarak aynı perspektifle ele alınmalıdır. Özgürlük mücadelesinin bu acil taleplerine sahip çıkacak işçi sınıfı diğer emekçi kitlelerin başında yürümeye layık davranacaktır.

1 Mayıs 'ın yasal hak olarak tanınması talebi 1 Mayıs nedeniyle özel bir önem taşımaktadır. İşçi sınıfının siyasal düşünce, örgütlenme ve eylem hakkının kazanılmasında 1 Mayısın tanınması talebi günün özel önemi nedeniyle özel olarak öne çıkarılmalıdır.

İşçi sınıfı kendisinin sınıfsal mesleki örgütlenmesindeki faşist-gerici yasaklara karşı ileri sürdüğü özgür sendikal ve toplu sözleşme hakkına, kır ve şehir emekçilerinin öğretmenleri, proleterlerin, diğer emekçi memurların ve kadınların, öğrencilerin kitlesel örgütlenme özgürlüklerinin kazanılması talepleri ile birleştirecektir. Bunun için 2821–2822 yasaların iptali, %10 barajının kaldırılması, sendikal özgürlüğün önündeki engellerin kaldırılması, işyeri esasına uygun sendikaların kurulması, sendikaların politikaya karışma, siyasal partilerle ilişki kurma hakkının elde edilmesi, vb. için eğitim emekçilere, polislere ve diğer emekçi memurlara toplusözleşmeli sendika hakkının sağlanması, YÖK’ün kaldırılması, öğrenci kitle örgütleri üzerinde baskıların kaldırılması, özerk demokratik üniversite hakkı, köylülerin kooperatif ve diğer sınıf örgütlerinin kurulması talepleri ile birlikte ele alacaktır. İşçi sınıfı yaşam koşullarını düzeltmede yani ekonomik haklarını kazanmada, faşist diktatörlüğün ekonomik politikasına karşı mücadelede geri adım atmasını, zamların durdurulması ve geçmiş ücret kayıplarının giderilmesi talebi tüm ezilen ve sömürülen halkın ortak acil talebidir.

Ülkemiz işbirlikçi kapitalist düzeninin bunalımını işçi ve emekçi halkın sırtına yükleme politikasını boşa çıkarmada, halkın çekilmez yoksulluğunun öfkesini ve eylemini siyasal iktidara yöneltmede bu talep ileri sürülmelidir. İşçi sınıfı, enflasyonun ve kapıda duran zamların ağır yükünü hafifletmek için işçi ve emekçi halkla, birleşik ve örgütlü bir mücadele yürütemezse bu alanda ciddi hiç bir kazanım elde edemeyecektir. Çünkü sistemin ekonomik durumu, işçi ve halka daha fazla bir şey vermeye elverişli değildir. Bu mücadele CHP ve diğer faşist ve gerici burjuva partilerin yalanlarını boşa çıkarmanın da etkili bir yoludur.

İşçi sınıfı toplu sözleşmelerle elde ettiği ücret artışlarının dahi enflasyonun karşısında kısa sürede erdiğini görüyor ve kavrıyor. Dikkatleri işsizliğe, yoksulluğa ve yoksunluğa karşı mücadeleyle, siyasal iktidara karşı mücadeleye çekmelidir. İşsizliğe, yoksulluğa ve yoksunluğa karşı mücadele devrimci atılımın sağlanmasında etkili bir talep olarak ele alacaktır.

Dış politikada emperyalist saldırgan ve yayılmacı politikalara, komşu ülke halkları aleyhine yayılmacı ve işgalci emel ve politikalara karşı mücadele açısından, NATO'dan çıkılması, NATO ve ABD emperyalistlerinin askeri üs ve desteklerinin sökülüp atılması, Kıbrıs işgaline son verilmesi, talepleri ileri sürülmelidir.

Dünya işçi sınıfının ve halklarının emperyalist paylaşım savaşlarına karşı mücadele açısından, nükleer silahlanma başta gelmek üzere silahlanmaya karşı mücadelede, barışın sağlanması ve korunmasında diğer taleplerdir.

Elbette her fabrika, işyeri ve işkolu işçilerini harekete geçirmek için, bunların özgül talepleriyle birleştirme anlayışına sahip olmalıyız. Böyle bir politika en geniş işçi kesimlerinin 1 Mayıs'a sahip çıkması kavga günü olarak ele almasını sağlamada, küçümsenmeyecek bir rol oynayacaktır.