 |
|
YOLDAŞLIĞI DOĞRU ANLAMAK

Devrimci mücadelenin diğer kavramları gibi yoldaşlık kavramını da doğru olarak anlaşılarak derinleştirilip ete kemiğe büründürülmesi ve içeriğinin boşaltılmasına karşı israrlı bir savaşım içinde olması gerekn önemli bir kavramdır .Yoldaş kavramı ,aynı amaçlar için hiç bir çıkar ve kaygı gütmeden kolektif bir ruh içinde örgütün ve devrimin çıkarları için bireyciliği ve benciliği yere çalarak biz olmayı yakalamaktır.Buradan olarak yoldaşlık kavramı ülvi bir kavramdır ve rastgele kullanılarak ayağa düşürülmemelidir.Özellikle devrimci hareketin geriye savrulduğu ve devrimci ilkelerin sulandırıldığı koşullarda bir çok devrimci kavram gibi yoldaşlık kavramıda yozlaştırılıp anlaşılmaz bir hale sokuldu.Bir birilerine yoldaş diyenlerin zor dönemlerde yoldaşlarının ellerini bıraktılarına ,örgüt yaşamını zedeleyecek ve pratik çalışmaları zaafa uğratacak biçimde olumsuzluklara ve ihanetlere tanıklık ettik. Onun içindir ki yoldaşlık kavaramı öncelik aynı amaçlar için bir araya gelmiş belli bir hedef için aynı yolda omuz omuza yürümek anlamına geldiğine göre,öncelikle ideolojik bir içerik taşıdığını anlamalıyız.Aynı örgüt saflarında yer alanların kullanılması gereken bir kavram olarak yoldaşlık kavramı dayanışmayı,paylaşmayı,güveni ve sıkıca bir birine bağlanarak sahip çıkıp kollamayı ve karşılıksız ve çıkarsız sevgiyi içerir.Haliyle yoldaş kavramı gerçektende yerinde ve hak edenlere kullanıldığında bir anlam taşır.Aksi halde herşeyde olduğu gibi yoldaşlık kavramıda yozlaştılarak anlaşılmaz hale düşürülmesi kaçınılmaz olur
Geriye düşüş ve ideolojik savrulma süreçlerinde yoldaşlık ilişkilerinin önemi yeterince görülememiş, genellikle kendiliğindenci yaklaşımlar egemen olmuştur.Yoldaşlık ilişkileri bu kendiliğindenci zeminde ya dostluk-arkadaşlık gibi geleneksel ilişkiler etkisinde bireyeslleşmiş, ya da mücadelenin dolaysız sonucu olacağı zannedilerek kendi haline terkedilmiştir. Bu liberal ve dar boyutlu yaklaşımlar, mücadelenin zorlu ve zengin boyutlarını kavramaktan ve ona çözüm olmaktan uzak kalmıştır. Herhangi bir politik örgüt ancak iç örgüt ilişkilerinin elverdiği oranda politik etkinlik üretilir ve geliştirebilir.. Daha fazlasını değil. Örneğin yoldaşlık ilişkileri, liberal ve kendiliğindenci tarzda oluşmuş bir yapının, daha çetrefilli ve mücadele ileriye doğru aktığı koşulları göğüslemesi ve süreçte eğilip bükülmeden ilerlemesi yada bunu sürdürebilmesi beklenemez. Örgüt yapısının doku sağlamlığı ne kadarsa, gösterebildiği politik etkinlikte o kadar olacaktır. Denebilir ki bir örgüt iradesinin kendi dokusunu oluşturabilme yeteneği hedeflerine ulaşma gücünün açık ölçüsüdür. Örgüt pratik çalışmalarımız yoldaşlık ilişkilerinde bir düzey sıçramasına yol açmıyorsa, yani örgütlü kolektif bir durum yakalanamıyorsa buza yazılmış yazı gibidir. Bir alanda kazanılan başka bir alanda kaybediliyor demektir. Bu yaklaşımla örgüt çalışmasında isteniilen atılım ve gelişmenin yakalnmasıda beklenemez.. Çokça yaşanmıştır; yoldaşlık ilişkisine sıradan politik olmakatan uzak ahbap çavuşluk, benmerkezcilik temelindeki yaklaşımlar, örgütsel pratik çalışmalarda yolalabilmiş olmalarına rağmen, mücadele hattında kalıcı olmayı hiç başaramamışlardır. Devrimci çalışmadan her başarımız yoldaşlık ilişkilerinde bir sıçramaya ve yenileşmeye dönüşmeli, ilişkiler daha ayrıntıda daha bilinçli ve daha üst seviyede kurulmalıdır ki sistemli gelişmemiz ve yenileşmemiz mümkün olabilsin. İşte çekirdekleşme, dışta insanlık hareketi olma göreviyle karşı karşıya olunan bu zorlu süreçte, eğer yoldaşlıkta sistemli bir gelişme kaydedilemezse, kendiliğinden ilişkiler temelinde yürütülecek politik faaliyette kırılmalar ve savrulmalardan kurtulmak zorlaşacaktır. Onun içindir ki örgüt bünyemizdeki güçlenmeyi başarımızın yegane ölçüsü kabul ediyoruz. Kendini örgütlemeyi başaramayan ve ilişkilerini yoldaşlaştıramayan bir devrimci örgütün ,yığınları örgütleyip devrime seferber etmesi beklenemez. Elbette omuzdaşlık,aynı yolun yolcusu anlamında yoldaşlık ilişkisini genel geçer tanımlarla değil, düşmanın halka yaptığı dayatmaları inkar oluşu temelinde ve eylemimizin niteliğine göre ele almalıyız. Yoldaşlık, öncelikle burjuva kapitalist sistemde yazlaşmı ve çürmüş toplumsal ilişkilerin her bakımdan inkarı ve yeni insana ilişkinin temelerinin bugünden atılmasıdır.Peki faşist diktatörlük neyi dayatıyor? Bireycilik-bencillik kendinden menkul ölçüleri olan, örgütsüzlük ilişkilerini mi? O halde yoldaşlık benmerkezci, kollektif ölçüleri olan örgütlülük ilişkileri yaratabilmektir. Veya zayıf ve şiddetten yoksun, insanı değersizleştiren ilişkileri mi dayatıyor? O halde yoldaşlık güçlülüktür insana değer katabilmektir. Ya da yüzeysel ve sahte ilişkileri mi? O halde yoldaşlık derinlikli ve sahici çıkarsız ,dayanışmacı ve paylaşımcı ilişkiler yaratabilmektir. Burjuva kapitalsit düzen ilişkilerinin inkarı, şu ya da bu tarihsellikten kazanılmış kişiye ait değerlere dayanarak değil, kollektifin mücadeleden kazandığı değerler üzerinden olur. Bunun için yoldaşlık doğallığı aşan bir kurallılık ilişkisidir. Kendi gerçeğini görme ve değiştirmenin en güçlü aracı olan eleştiri-özeleştiri ve kurallılık temelinde oluşan örgüt bilinci, "ben"leri, "biz"leştirir, kişiyi politik görüşün ve devrimci yaşam tarzının taşıyıcısı haline getirir. Yoldaşlık ilişkilerinde bu bizleşme geliştirilmeden ne çaresiz bir bireyciliğe mahkum olmuş ve ortak davranış yeteneği felç edilmiş toplumsal ilişkilere, devrimci darbe vurulabilir, ne de geleceğin yaşam tarzı, öncü soayalist ilişki olarak bugünde yaşatılabilir. Dahası yoldaşlık, örgüt atmosferi içinde devrimi yaşamanın ve bütün ilişkilerinde çözülen burjuva kapitalist toplumsal ilişkilere karşı sunulabilecek en ileri ve insana yakışan ilişkinin adıdır ,bu adı bayraklaştırma zamanı.
|
|
| |
Ortalama Puan: 5 Toplam Oy: 3

|
|
|
Эlgili Konular
 |
|