DHB - GELİŞMEKTEDİR ZAFER-Şiir-

18 yaşında bir genç gibi gelişmektedir zafer
kimilerine göre kötüdür ölüm
kimilerine göre ecel
kimilerine göre 90 günde örülen direniş
ölüm canlının yaşamdır Kaypakkaya'larda
bir çağlayan
ve yüreğimizin isyanı
ve bir alev,munzur bile söndüremez bu yangını
diyarbakırda bir kaya
sanki yükselmiş aya
diyarbakırda bir zindan
zindanda Kaypakkaya
nasıl ki sevgiyle kucaklamış ölümü
nasıl ki 90 kere 24 saat katlanmışsa acıya
nasıl ki haykırmışsa kinini
tükürmüşse suratına suskunluğu
bizede anmak düşer coşku ile onu
vurdu gövdesini karanlığın zembereğine
ve doğdu ışık yürek pençesine
ey benim cevahirim
ey dişleri kenetlim, suskun ırmağım
ser verip sır vermeyenim
durmadı coşku akan ırmağın ve namlusuna
yüreğini sakladın
ne o zindandaki sesin
ne de nefesin
hala bitmiş değil
hücre karanlığında
her düşen, düştüğün yere çıktı
göğsünü gere gere
kesilince bileklerin sökülünce tırnakların
ödü koptu pustların
her mayısta vurdular bizi
yinede yarattık kendimizi
bizi hasretin koynunda boğmak istediler hasrete
oysa ne kadar güzeldir
hasret sürmüş filiz vermiş
sevde...
hani kurşun sıkan parçalanır gece
hani uzatsan elini aya gölge düşer
işte güçlenerek kıvılcımlara
yürüyen mazin ve halkın boynuna bir zincir gibi
büyüyüp gelişmekte zafer!!!

bizde gördük küçük adamları
köhnemiş silahlarıyla saldıranları
bizde yaşadık acıları
sevince boğan direnişleri
elbette unutulmaz direnişin senin
çünkü büyüyüp gelişmektedir zafer!!!
bir yangın gibi taşıdık durduk
zulamızda cevahirini
sanki okyanusta damla, işkencede denizdir.
eeeyy günü uyandıran toprakta söndüren rüzgar
eeyyy halkımın yaralı gülü
sol yanımın kıvılcımı
eeeyy gökteki ay
dağdaki kaya
İbrahim Kaypakkaya!!!
onlar yoruldu 90 günü saya saya
bıkan olardı
onlar şasırdı
can çektikçe yaşamaya
bulutlar yağmura
karanlıklar aydınlığa
bugünler yarına
mahkumdur.
ve yüzleri gülmez
vurdukları ölmez
gökteki ay
dağdaki kaya
İbrahim Kaypakkaya!!!