DHB - UMUT SOSYALİZMDEDİR

Bir umudumuz var; sömürünün, faşist baskıların, yasakların, ölümlerin, adaletsizliklerin, sefaletin, gizli veya açık, doğrudan veya dolaylı köleliğin olmadığı, özgür bir dünya yaratma umudu.
Yani kardeşçe üretip kardeşçe paylaştığımız, baskı, sömürü ve zulmün olmadığı, insanın insanca yaşadığı bir dünya umudu. Bu umdun adı sosyalizmdir.
Umut dedik, ama sadece umut değil bu. Gerçekleşen ve gerçekleşmesi tarihsel olarak da zorunlu olan bir umuttur. Yaşanmış ve yaşanılacak olan.
Düş kurmak; düşünmek ve istemektir. Ve ancak düşünen ve isteyenler, düşlerini gerçekleştirebilirler.
Çocukları düşünelim mesela, daha 10'unda, 12'sinde ailesinin geçimini sağlamaya çalışan, dünyanın yükünü omuzlamış çocukları. Açlıkları, yoklukları, sefaletleriyle ya izbelere ya havasız konfeksiyon atölyelerine hapsedilmiş çocukları. Soğuktan donarak ölen evsizleri.. Ya da okula gidemeyip "eti senin kemiği benim" diye çırak verilen çocukları...
Düşündün mü? Hergün duyuyor, görüyoruz onları zaten değil mi? O çocuklar ki, bu ülkenin geleceği, yarını, umudu. Ve umut mahsun !
İşçileri, emekçileri düşünelim şimdi de mesela. Alınteriyle çalışan, üreten o nasırlı ellerin sahibi işçileri düşünelim. Adına "asgari ücret" denilen sefalet ücretiyle yaşamaya mahkum edilenleri. Milyonlarca işsizleri, açlık ve sefaletle savaşanları. Üreten bizken, emeğin sahibi bizken, gözlerini kar hırsı bürümüş bir avuç kapitalistin zenginliklerine zenginlik katmalarını düşünelim.
Ve milyonlarca halkı düşünelim bir de. Aç bırakılan, aşağılanan, insanlığının yok sayıldığı, açlığın, işsizliğin, sefaletin koynunda dilencileştirilen koca bir halkı...
Yardım adı altında dağıttıkları bizden çaldıklarıdır zaten. Zaten bizimdir onlar ve işte biz, aslında bize ait olan herş eyi, son zerresine kadar onların elinden almak için kuruyoruz o umudu...
Halka karşı uygulanan ve 86 yıldır kesintisiz süren faşist baskıları, yasakları, zulmü düşünelim; on binlerin katledilmesini, ölümün her türlüsünü, Kürt ulusunun ve diğer azınlıkların zoraki asimilasyonun, zulmün bin bir türlüsünü...
Düşünelim bunları ve düşünelim, reva mıdır bütün bunlar insanlığa ? Mahkum muyuz bütün bunlara ? Sormalıyız, çaresiz miyiz bütün bunlar karşısında ?
Elbette hayır. İşte bunun için umudumuz sosyalizm, tüm insanlığın çaresidir çaresizlikler karşısında.
Amerikan postallarına çiğnetilmedik, bir karış toprak kalmadı. Göbekten ve aslında tam tarif edersek, midesinden ve beyninden sıkıca bağladılar ülkeyi emperyalistlere uşaklar.
Umudumuz tam bağımsızlıktır. Çünkü sosyalizm bağımsızlıktır.
Umudumuz, kardeşlik, özgürlük, eşitlik ve adalettir. Çünkü yeryüzünde bunların tümünü birden insanlığa veren yalnız ve yalnız sosyalizmdir.
İşte işçiler, emekçiler, gençler sosyalizm umudumuz, düşün diye diye, saydığımız tüm bu sorunların olmayışıdır. Elbette, sosyalizmin sihirli bir değnek olduğunu söylüyor, iddia ediyor değiliz. Ama sosyalizmin bir sihrinin olduğu da bir gerçekliktir. Geçmiş dönemlerin Rusya’sında, Bulgaristan’ında, Arnavutluk’unda ve daha bir çok yoksul ülkede, emekçi halkların tümünü evsiz, işsiz, eğitimsiz, sağlıksız bırakmamayı sağlayan sosyalizmden başka birşey değildi ? Haliyle 40 yılda olsa yaşanan sosyalizm gerçekliği bir sihir nedir, gerçekliğin kendisiydi?
İki kelimeyle söyleyelim ki; sihir, işçi ve emekçi halkın devrimci yönetimidir. Halkın iradesinde, yaratıcılığında ve sosyalizmdedir.
Umudumuz, yani sosyalizm, açlığın, yoksulluğun, sömürünün ve eşitsizliğin son bulmasıdır. Emeğin çalınmayışıdır. Bağımsızlığın, demokrasinin, özgürlüğün olmasıdır. İnsanın insanı sömürmediği, emeğin yüce bir değer olmasının adıdır. Paylaşmaktır her şeyi. Üretimi yapan emekçinin ürettiğinin sahibi olması ve onu paylaşmasıdır.
Herkesin doğduğu andan itibaren güvenli bir yaşam hakkına sahip olmasıdır.

Sonra ve dahası, bir avuç azınlığın halkı yönetmeyişidir. Buna karşılık, halkın kendi kurduğu devrimci ve sosyalist iktidarında kendini yönetmesidir sosyalizm.
Umudumuz sosyalizmdir. Bunun için umuttur sosyalizm, bunun için alternatiftir sosyalizm..Onun için umudu körükleme zamanıdır.