 |
|
ZAFERE YÜRÜYENİN TÜRKÜSÜ-şiir-

Yıldızlara koştuğu zaman Uzun soluklu olmalı insan Düşman güler sonra Dost darılır Yolcu yolunda gerek Kurşun hedefi bulmalıdır Türküler yarım kalmasın Sen Titrek ve yorgun adımlarla kendi celladını izleyen dostum kininde puslu bakışlarımın yaşanmamış yılların hüznünü gizleyen dostum. sarsılmak durağın olmasın Düşün bir kere Çapraz kalaslar gerili bedeninle Yükselmezsin göklere Kır tevekkülün görünmez kelepçelerini Ve bütün kuvvettinle Zincirlerini koparmaya bak Çal parçalansın sırtında ki çarmıhı yere Ölü suratlı yudalan Ve katiller karşısında umudun Çaresiz ve suskun Bir golgotha yolcusu olmak Götürmek seni istediğin yere Çıplak ayakların Ağır ağır Sürdüğünde seni bıçağın altına Göreceğin son düştür. Tükenir yaşamın sesi soluğu birden Sen hasretken zafere Kesikbaş, kanlı gözler Ve çürümeye başlamış ceset Kahkaha atar ölüm Düşler susmuştur Artık cennet çölde bir serap bile değil Bulamazsın onu ötesinde mezarın Oysa celladın azraillerine Hasret bu memleket Umarı ellerinde senin Sevdasına doyum olmaz Üzerinde nice kardaş günlere Yürünecek bu topraklar için nasıl da çekerdi bizi Düşünü kurmak yarının göklere değecekti başımız Anımsa Kızıl uykularda yorulmadan Kulaç atmak vardı ya Mutlaka tutulması gerek O dönülmez sözlerimiz için sen de bilirsin Bakışları üstündedir hep Medya’nın şirin çocukları Oğullarımız ve kızlarımız için Yaşamak gerek, yaşamak Celladın avuntusu olsun varsın Öğüdünü bir yana bırak Altı da bir üstüde bir Değildir yerin Sen üstünde duracaksın Altına düşmanın girsin Zalimin askerinin Memur çekirdeğiyle doludur. Teskere kağıdı Senin anan değil Onun anası ağlasın Onun yavuklusu yaksın Gidipte dönmeyenin ağıdını Onun kardeşleri tutsun yasını Yasak bir sözcüktür kavgada Ve anlamsız. Acımak Vurur gibi tam onikiden Cansız hedef tahtasını Vur alnının çatından Kulak ver milliyonların Tek bir çığlıkta birleşen sesine Zafer yolunu gözlüyor, senin Sürüyü kırıp geçiren Kurt olmak varken Kolay kolay ölmeyeceksin Geçirmeyeceksin adını Kayıplar listesine Devrederken sana
Düştüğünde bayrağı tutan böyle emretti çünkü Al kanıyla Kapkara gecenin ortasında Aydınlığa yol açanın Budur vasiyeti Bir tanrı buyruğu gibi Sarılmak gerek şimdi Narin kabzasına tüfeğin Bırakmamak Asla bırakmamak gerek Zulmün sarayı Yer ile yeksan oluncaya değin Son bulsun artık acı çekenin çağı Koca çatısı altında mavi gök kubenin Dalgalansın bütün siperlerde Yeniden dirilenin bayrağı Dostum...dostum.... Çarmıha çivilensin diye Verilmedi o eller sana Haydi yiğidim bas tetiğe An intikam anıdır Acılarının depreminde gebersin hain Çevir tarihin son yaprağını İleri....hep ileri Yıldızlara erişmenin zamanıdır.
|
|
| |
Ortalama Puan: 5 Toplam Oy: 2

|
|
|
Эlgili Konular
 |
Üzgünüm, bu yazı için yorumlar aktif değil. |
|